Poczta, na którą możecie wysyłać swoje zdjęcia, cytaty, czy opowiadania: [email protected]

Nastał czas, by odruchowo sprzeciwić się światu.

Zamknij oczy, ale nie umieraj. Masz prawo do płaczu, a potem wstań i walcz o następny dzień.

Tak naprawdę tęsknisz za Nim, ale się do tego nie przyznasz. Chciałabyś mieć go na wyłączność, chciałabyś żeby było tak, jak kiedyś.  Był, a teraz Go nie ma. Nie wychodzisz z domu, siedzisz sama i wspominasz. Katujesz się przygnębiającą muzyką, wspólnymi zdjęciami i Jego zapachem, który gdzieś jeszcze pozostał. Wstajesz z myślą o Nim, z nadzieją, że może dziś będzie inaczej. Ile już się tak łudzisz? Jak długo jeszcze będziesz na Niego czekać? Na ile wytrzymałe jest Twoje serce, które z każdym dniem słabnie z niedoboru miłości? Gdzie jest granica między nadzieją a naiwnością? Którędy trzeba pójść by odnaleźć swoją ścieżkę? Kiedy wreszcie zrozumiesz, że choćbyś nie wiadomo jak bardzo się starała, nigdy nie cofniesz się w przeszłość?

Popatrz, te oczy nigdy nie zaznały szczęścia.

Nie czujesz, jak umierasz z dnia na dzień?

Nie zmieniaj się. Nic więcej nie chciałam.

Daj mi tą pewność, że to wszystko jest tego warte.

Pamiętaj, że sprawiając przykrość osobie, której na Tobie zależy, równocześnie sprawiasz jej ból, który trafia prosto w serce.

Nocą słyszę myśli, tak starannie tłumione za dnia.

Zawsze bierz pod uwagę fakt, że możesz się mylić.

Idę pozbierać myśli, kalecząc bose stopy skrawkami uczuć.

Pokaż, że nie musi umierać, żeby iść do nieba.

Proszę.