Official confessions 

Hmm co by tu...

Wszystko jest takie dziwne...

Jakbym dopiero zaczęła patrzeć, jakbym obudziła się z jakiegoś snu...

Wszystko wygląda tak samo, ale inaczej...

Mogłabym się zgubić w miejscu, które znam od lat...

To tak jakby otaczała mnie iluzja, która nagle po tylu latach zaczęła zanikać...

Pewnie myślisz, że mi odbija. Ehh nie ważne.

Ważne, że chociaz jedna osoba wie o co mi chodzi.

Lubię patrzeć w gwiazdy i marzyć...  Szkoda, że większość z tych marzeń nigdy się nie spełni... To dobijające. Po co w ogóle jest coś takiego jak marzenia? Żeby podkolorować życie? To nie działa. Tylko boli...

Chociaż w sumie to czasami pomaga. Fajnie jest czasami gdzieś uciec. Tylko, że powrót jest bolesny...

To tak jak ze snami. To tez pewnego rodzaju ucieczka. Przynajmniej dla niektórych, a z powrotem jest niestety tak samo...

Każde nieszczęście, które dotknie człowieka, zostaje w nim na zawsze. Choćby nie wiadomo jak się starał zapomnieć. To będzie w nim siedziało. I co jakiś czas będzie się ujawniało, by znów zranić...

W ogóle usuwam fotobloga. Dla niektórych z wiadomych przyczyn.

W Halloween było fajnie. A wieczorem byliśmy na cmentarzu... Też było fajnie. Do pewnego momentu. W ogóle cały ten dzień wyglądał zupełnie inaczej niż miał...

Hmm co by tu jeszcze napisać... W sumie to nie wiem. I tak nikt nie zrozumie tego co napisałam oprócz jednej osoby.

Dobra kończę.

END