Więcej Milczenia...

Dziś nie będzie piosenki.
Dziś piosenki lecą tylko w głośnikach.
Dziś muzykę zachowam dla siebie.
Dziś pochłaniam każdą muzyki nutę.

Ale mam ochotę opowiadać o tej muzyce.

Dziś przyszła do mnie świeżutka, pachnąca, delikatna, nowa płyta Ciszy Jak Ta.
Choć nie do końca taka delikatna w swojej zawartości.
Ta płyta jest jak wiatr.
Spokojna.
Porywista.
Świeża.
Niebezpieczna.
Ocucająca.
Żywa.
Szalona.
Momentami ledwo wyczuwalna, tak bardzo delikatnie drgająca membraną głośników.

Ta płyta jest jak wiatr. A ja uwielbiam wiatr.

Choć jest w tej płycie coś niepokojącego. Gdy ją słucham, wyczuwam, że w tym "milczeniu" jest sporo smutku, sentymentu, wspomnień. 

A z drugiej strony intro i outro tak bardzo krzyczą o tym, że oni czują frajdę, tak bardzo czują frajdę z nagrywania, że aż zazdroszczę, że sam nie mogę z nimi śpiewać!

Płyta co najmniej zaskakuje innością. Nie przypomina żadnej poprzedniej i zarówno piosenki, jak i aranżacje są czymś nowym w wykonaniu zespołu. Nie gorsze. Stanowczo nie. Po prostu inne. I jakkolwiek bardzo jest to abstrakcyjne, pomimo inności, to nadal jest ta prawdziwa i cudna Cisza!

Leci już w głośnikach po raz hmmm... no w każdym bądź razie chyba nie umiem wybrać faworyta. Każda w jakiś sposób mnie urzeka... i choć może nie nazwę jej jeszcze faworytem, to Modlitwa Konia z Transportu ma coś takiego... tajemniczego. Nostalgicznego. Moje klimaty. A tuż obok, jeden numerek wyżej na liście Nie Wierzę w Powroty, które w połączeniu Mateusza i Oli (była gafa, już jej nie ma, dzięki mysz!) jest taaakiee przyjemne dla ucha! I... i... No właśnie, o każdym z utworów powiedziałbym coś, w każdym znalazłbym urok...

Tak więc oddaję sie Ciszy i wracam do Milczenia...