człowiek też może stać się nałogiem.

to co jest przyczyną Twoich najgłębszych cierpień,

jest zarazem źródłem Twoich największych radości.

KLIK

już wiem, kiedy tylko spojrzę
w Twych oczach jest klucz do naszego domu
w którym schowamy się, który może być tu i tam
gdzie zaniesie nas wiatr, wszędzie gdzie Ty i ja...

Weekend pod Jego nieobecność minął całkiem szybko, trzydzieści par butów w dwa dni szybciutko zeszły,

ponad 50% wyrobionego budżetu założonego na listopad, choć dopiero 1/3 miesiąca minęła - większe szanse na premię,

a większe pieniążki przed świętami oraz Sylwestrem niewątpliwie się przydadzą.

Codzienne wieczorne rozmowy z Nim podtrzymały mnie na duchu, mimo napięcia przedmiesiączkowego, gdzie jestem nie do zniesienia,

a jednak ze względu na Niego wciąż byłam sobą - ta miłą, wyrozumiała, kochaną Roksaną.

Tylko On jest na tyle kreatywny, by zaskoczyć mnie po całym dniu ciężkiej pracy sms'em:

'' Roksana cierpliwa jest, łaskawa jest. Roksana nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu,

nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego;nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.
Szymon wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Szymon nigdy nie ustaje! '',

po czym dodał: ''Wiesz Kochanie, że Nasze imiona można zastąpić jednym słowem? To jest MIŁOŚĆ.'', po czym nogi same się uginają.

Wczoraj wieczorem na lepszy sen poprosił mnie o zdjęcie z Klapousiem od Niego, długo nie myśląc złapałam za aparat,

który znalazłam w komodzie, wzięłam Keirę oraz Kłapousia, po czym wysłałyśmy Mu dwa fociołki, licząc na rewanż.

Niechętnie się do nich zmusił, ponieważ nie przepada za tak zwanymi zdjęciami ''z ręki'', obiecując mi,

że gdy się spotkamy będę mogła cykać Mu fotografii tyle, ile tylko będę chciała, ale że nie potrafi mi odmówić, wysłał mi kilka

- jedno w szczególności utkwiło mi w pamięci, na punkcie którego jeszcze bardziej oszalałam. Oszalałam na Jego punkcie.

Tylko On potrafi w poniedziałkowy wieczór sam usiąść w pokoju, wysłać mi sms'a o treści:

''Zgadnij co robię? Piję wino ze swoją dziewczyną!'', po czym oznajmia mi, że naszykował sobie Jego ulubione czerwone wino porto,

wypija dwie lampki i wpatruję się w moje zdjęcie, na które napatrzeć się nie może.

Jeszcze tylko kilka godzin i zobaczę mego Ukochanego, jeszcze tylko 6h! A jutro znowu ucieka mi do domku,

choć wcale nie opłacało Mu się z domu wyjeżdżać na dwa dni, gdzie na uczelni ma wykłady nieobowiązkowe

- ale jak mogę się nie cieszyć, gdy mówi: ''Czy Ty zwariowałaś? Naprawdę sądzisz, że wytrzymałbym bez Ciebie 1,5 tygodnia?!

Ja jednego dnia bez Ciebie wytrzymać nie mogę, bo tęsknię jak Wariat!'', i tak oto wszystko wygląda..

Jeszcze kilka rzeczy mam do zrobienia, szykuję się na spotkanie z Nim i lecę.

dopiero przyszłość ukazuje nam,

ile co było warte.

miłego dnia.