Someone in love cz.26

Tak, mam obsesję na punkcie Effy :))

- Szczerze, to wątpię w te całe poszukiwania - powiedziałam przez łzy
- Ej mała nie martw się, damy radę - przytulił mnie do siebie i spojrzał do przodu - A to co? - wstał i poszedł po worek, który leżał przed nami. Odwrócił się do mnie. - 'Heidi' - wiedziałam, że znaleźliśmy to, czego szukaliśmy.
- Podaj mi go - powiedziałam ocierając łzy o koszulkę. Jo zrobił to co mu poleciłam. Otworzyłam worek i wywróciłam go do góry nogami.To co tam zobaczyłam przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Popatrzyłam oniemiała na brata, który usiadł ponownie koło mnie.

- No pokaż, co tam jest? Jest aż tak źle? - spytał.
Na podłodze znalazły się rzeczy takie jak stare ubrania, szpilki, podręczniki z czasów szkolnych. Grzebiąc w tych rzeczach znalazłam swój podręcznik szkolny do matematyki, podpisany moim imieniem, ale z zakładką na której było napisane 'Mojej ukochanej Lind'. Popatrzyłam się na Jo oniemiała, nie spodziewałam się tego. Zaczęłam szukać coraz szybciej. Natknęłam się na nasze wspólne zdjęcie, zupełnie takie samo jakie znalazłam wcześniej. Nagle moim oczom ukazał się potężny notes. Potężny pod tym względem, że był ciężki, gruby i skórzany. Zajrzałam do niego.
- Jo, chyba znaleźliśmy to czego szukaliśmy - popatrzyłam się na blondaska.
- Jest tam adres tego klubu? - spytał się mnie, podekscytowany. Pierwszy raz wyczułam, że zależy mu na odszukaniu matki, chociaż nie wiedziałam dlaczego jego stanowisko tak się zmieniło.
- Jest. Aranżego 8/12. Ruszamy? - spytałam
- Patrz! Tu jest jeszcze jakaś koperta... - wziął ją do ręki i otworzył. Zaczął wyjmować papier, ale powstrzymałam go.
- Stój! Skąd wiesz co tam jest? Skąd wiesz, że chcesz to oglądać, czytać? Skąd wiesz czy możesz? 
- Jeżeli tego nie otworzymy, być może nigdy nie dowiemy się prawdy - powiedział stanowczo Jo.
- No dobra, rób jak uważasz.
Brat wyjął list z koperty i przeczytał nagłówek. Zamurowało mnie. Cholernie. Cholernie mnie kurwa zamurowało.
'Drogi Johnie, Droga Lindsey' ...