Maska na masce. Jedna zakładana na drugą w celu odnalezienia chwili szczęścia i ukojenia zmysłów. Im więcej masek, tym większy ciężar; tym trudniej powrócić do prawdziwego oblicza. Na szczęście jest ktoś, kto pamięta. I mimo, że trudno w to uwierzyć, On wie czego najbardziej Ci brakuje. 

W tym wszystkim nie chodzi o flirt, grę, zdobywanie i wrażenia. Najważniejszy jest pokój, muzyka, kot, papierosy i słowa. I dłonie. Możesz zdjąć z nadgarstka zegarek i nie wrzucać pudru do torebki. Wystarczy mikser do ubijania jajek. Żeby zjeść wspólnie prawdziwe omlety na śniadanie. I ciepłe buty, by móc długo i spokojnie spacerować podczas gdy pogoda sama nie wie jaka jest. I cierpliwość. Żeby dwa dni przebiegły swoim rytmem. Z odpowiednią dozą tęsknoty i snu. By spokojny uśmiech zagościł na twarzy, zamiast gorzkich łez niecierpliwości i rozczarowania. 

Niczego już nie oczekuję, bo już wszystko mam.