97 prawie 8

Znalazłam zdjecie adekwatne do pogody i do humoru. eh.. w Krakowie pewnie świeci słońce. Laura jest mistrzem kadru. Ale i tak nie jest źle, jak na robienie zdjeć w półmroku, idącej Paulinie. Zrobiło się jakoś melancholijnie i ostatnio zdałam sobie sprawę, że nienawidzę końcówki sierpnia. Nie tylko bo pająki. Bo jesień. 

Babcia miała dużo lat. Ciekawe jak to jest być starym, ale takim bardzo starym. Boję się tego okresu. Boję się, że kiedyś nie będę miała już takich nóg. Że brzuch przestanie być płaski. Że powieki opadną i pomarszczą się. Że pełne teraz usta zwiotczeją i przybiorą smutny wyraz. Boję się tej nadchodzącej starości jak cholera. 

Później i tak zostaną tylko pomarszczone dłonie, silnie splecione różańcem. Utkwi mi zapewne ten szczegół w pamięci do końca życia. Do widzenia babciu. Prababciu. 

Zastanawiam się od kiedy urodziny zrobiły się takie sztuczne? Takie nieszczere i na pokaz? Nie chce ich. Nie chce ich takich. Nie skadajcie mi życzeń, wiem, że wcale nie chcecie. Potrafię rozróżnić szczere intencje.

Jestem wszak podobno osobą o sztucznym uśmiechu. Czy sztuczny to to samo co nieszczery? Niemożliwe, ona by tego nie powiedziała. Zna mnie najdłużej ze wszystkich. Wie najlepiej, że nie potrafię się uśmiechać, do kogoś, kogo nie lubię. Co więcej, wszyscy, których nie lubię, doskonale o tym wiedzą. Ale to pewnie nie ma związku z tym, ze jestem dla nich wredna. To na pewno chodzi o ten uśmiech..

Ciężko kobiecie znaleźć przyjaciół. Inne kobiety jej zazdrszczą, a mężczyźni, dostrzegają tylko zewnętrzną warstwę. 

Cieszę się zatem, że jest Agnieszka. Z nią wino zawsze ma lepszy smak, a kominkowe ciacha smakują najlepiej :)

Przeczytałam gdzies tak bardzo prawdziwe słowa, że pozwolę sobie przytoczyć: 

"Bo tak naprawdę, kobieta nie pragnie pięknego, męskiego ciała. [...] Ale przede wszystkim chce zachwytu w oczach mężczyzny. Lubi się w nich przeglądać. Bo tym, co żywi kobiecą namiętność, jest jego pożądanie. Świadomość, a najlepiej pewność, że on chce jej, i tylko jej."