trzea bylo zostać dresiarzem

Nowa Huta śniła mi się miejscem komunistycznych betonów i męzczyzn z długością włosów krótszą niż 5 milimetrów. Sen uderzył mnie prosto w twarz swoją autentycznością dopiero wczoraj. Noc była ciepła, a niebo gwieździste (lśniły na nim  jakies 4 gwiazdy, co na krakowskie realia jest wynikiem oszałamiającym), a ja sączyłąm wolno bursztynowy napój, który moj ojciec zwykł nazywać ambrozją, gdzieś na ławce wśród bloków i zasanawiałam się, jak bardzo do tego miejsca nie pasuje. Efekt końcowy okazał się być przygnębiający, nie odezwałąm się bowiem ani słowem. Dziwnie się czułam, gdy nawet siedzący z nami pies był wielki, umięśniowy i z krótką sierścią. Diagnoza: zbyt duże stężenie ortalionu w promieniu 3 metrów. Dziś mam kaca. I jeszcze ten nocny spacer między blokami.. Komuniści mieli fantazję.. albo za dużo alkoholu we krwi, żeby wykminic coś tak paskudnego.. Tęsknię za Krakowem. Za tym cudownym, magicznym miastem starych, żydowskich kamienic, kamiennych uliczek i muzyki. 

A później była tylko wanna i ciepła woda pod usta. 

Domek dla lalek ożył. Ulubiona dziecięca zabawa stała się autentycznością. Jest do bólu poprawna, ale przecież sama nadałam jej reguły. Dobrze się z tym czuję. Virgo. Coraz więcej mam z nią wspólnego. Mimo, że doskonale znam jej wszystkie cechy, zadziwiam się za każdym razem, kiedy odkrywam je w sobie. Jestem książkowym przykładem. Do bólu przewidywalna. Nie ma we mnie nic zaskakującego, nic odkrywczego, nic interesującego ani intrygującego. Wygląda na to, że jestem po prostu nudna. Co więc we mnie widzi ten żądny odkryć i przygód Taurus? Zastanawia mnie to od dwóch lat. Mam pewne podejrzenia, ale to wciąż nic pewnego. On za to, zaskakuje mnie co chwila,  choćby zakazując chodzenia nago po mieszkaniu, zupełnie jakby nie był wtedy w pracy i zupełnie jakbym mu o tym mówiła. Uśmiecha sie tylko i odpowiada, że przecież mnie zna. Ale.. aż tak dobrze?

Słyszę ostatnio dużo komplementów i tylko wieczorem patrząc w lustro wątpię w ich szczerość. Zostałam już nawet nazwana kobietą (przymiotnik poprzedzający nie grał roli, choć był bardzo miy) i tylko zastanawiam się, czy na prawdę już nią jestem? 

Ach! Kobietą być nareszcie!

A najczęściej o tym marzę, kiedy piorę Ci koszulę, albo naleśniki smażę..