bo ja chcę tylko wszystkiego 

Udało się! Jedziemy do Paryża na SM Town *_*

Jeszcze chyba do mnie nie dociera tak naprawdę, że tam będę ^^ Że ich zobaczę, usłyszę na żywo, poczuję, że są blisko, mimo że tak naprawdę nie będą...

Nie uważacie, że bycie fanem jest niesamowite, ale zawsze daje poczuć smak żalu i rozczarowania, a zarazem szczęścia nie do opanowania? Ja mam tak zawsze. Nawet jeśli udaje mi się pojść na koncert moich ukochanych zespołów, ludzi których podziwiam i którzy dla mnie wiele znaczą, mimo że są daleko, to za każdym razem po dochodzi do mnie to, że są tak nieosiagalni i nieważne, jak bardzo będziemy się starać, to i tak się nie zmieni.

Jednak mimo to ta euforia, jaka mnie wypełnia na myśl o Paryżu, zobaczeniu ich na żywo i przebywaniu w tym samym miejscu, bycia blisko tak, jak jeszcze nigdy jest tak potężna, że na chwilę o tym zapominam. Nie myślę o tym, że zapewne od razdu wrócą do Korei i następny raz kiedy ich zobaczę mogę już zacząć liczyć w latach -.-

Zdjęcie: jedno z tych, które mam zamiar wysłać w prezencie do Hiroto ^_^ Taka to ze mnie fanatyczka gitarzysty Alice Nine ^^