Nikt nie pukał do moich drzwi. Nikt do mnie nie dzwonił. Nawet nie wiecie jak bardzo tęskniłam za tym pięknym dźwiękiem. I nawet nie wiem jak przeżyłam. Jak dotarłam do brzegu bez twojego światła. Nie miałam nic aby się wesprzeć oprócz wspomnień i ramek. Przypominały mi o walce którą staczałam.
Teraz jak żyć bez twojej miłości?

Mój promyczek który spadł mi z nieba w majowy poranek.

To dzieje się tak szybko ,że chyba właśnie ma sens. Sens właśnie tkwi w tym porywie wiatru, który wtedy nas poniósł. Planować można wakacje, zastanawiać się nad kształtem kubka ,a wybrzydzać przy wyborze koloru lakieru do paznokci, lecz są momenty w których właśnie trzeba posłuchać bicia tego głupiego, młodego serca. 

Radość z którą Lubska stwierdziła "powiedziałabym mu TAK... znam go tylko 2miesiące... ale Paula... zgodziłabym się." gdy opowiadała o tym jak Kuba się jej prawie oświadczył. Wierzcie mi, takiej radości nie zauważycie w momencie przemyślanej decyzji. Na pewno nie TAKIEJ radości. 

Choć ja wiem jak będzie wyglądała moja sukienka i jaka muzyka poleci na początku. W mojej głowie spektakt wciąż na nowo się odgrywa. Słysze nawet sprośne komentarze Szymona. Tak wiem, wariatka ze mnie. Ale czym czlowiek sobie nie jest w stanie głowy zamącić w momencie gdy powinien zasiąść do sesji....

2014 rok rozpoczęty w ramionach ukochanego, z tłumem moich prywatnych wariatów ,których po wyjeździe mam tak dość ,że ich nienawidzę <3 (choć tak naprawde to za nimi chyba tęsknię) I już odliczam dni do Majówki.

pozdro 600 bonus rpk kula kręcimy lolka?!