Zrabione reala 

Często pytacie mnie jakie jest życie na blokach. Odpowiadam: to zależy.
Czujecie jak wszystko wokół rozkwita, budzi się z przydługiego zimowego snu? Bo ja na przykład czuję. Każdy oddech jest niczym łyk zimnego piwka po calutkim dniu w robocie. I powiem wam, że moje płuca są spragnione zielonogórskiego O2.

W zeszłą sobotę naszła mnie refleksja, że czasem trzeba zwolnić, bo życie płynie, tak jak Cigacicami płynie Odra, a unosząca się nań barka może wcale nie chce dotrzeć do morza i zostać żaglówką. Rozumiecie? Barka to człowiek, morze zaś jest symbolem kolejnego etapu w życiu. Żaglówka to metamorfoza, ewolucja, tak jak na przykład Bulbasaur zmienia się w Ivysaura (pozdro dla kumatych ;DD hehe).

Nie pędzcie więc tak przed siebie, bo co zrobicie z zapasem czasu?