"To potrzeba zamiany kieruje mną,
Rozładowania goryczy
I wściekłości na bezradność i nieuchronność."

- Wspólnych kolacji przy świeciach i śniadań, które będziesz dla mnie robić. Pocałunków każdego ranka i szczerych zapewnień, że jestem najpiękniejsza...  Uśmiechu kiedy będę smutna, wybaczenia, kiedy narobię głupstw, pomocy nawet wtedy, kiedy będę się za nią gniewać, kwiatka na poduszce, kiedy się obudzę.

A kiedy będę tańczyć na sali pełnej pięknych kobiet, Twojego wzroku mówiącego, że wyjść chcesz tylko ze mną...

Daj mi to wszystko. Złóż obietnicę, a przeprowadzę Cię bezpiecznie gdzie tylko zapragniesz.

- Nie - odparł po dłuższej chwili i było mu naprawdę smutno. - Wybacz, lecz nie mogę dać Ci żadnej z tych rzeczy.

Mówisz o miłości, dziewczyno, a ja nie potrafię pokochać nikogo. Nawet siebie samego...

- Wracamy do punktu wyjścia - stwierdziła w końcu. - Chcesz dać to wszystko jej. Kiedyś... tylko jej. - Przyglądała mu się uważnie i teraz dopiero dostrzegł, jak piękne ma rzęsy. - A ona Cię po prostu opętała. Uzależniła. Omotała....

Bo czasem nam się wydaje, że wiemy najlepiej co się z nami dzieje i jak mamy postępowac. Dobrze jest posłuchać czasem osób trzecich.