Bądźmy tak radośnie niedorośli ! 

Delikatny dotyk sprawił, że znów zaczęła się usmiechać. Jeden delikatny pocałunek w policzek rozpromienił Jej duszę. Jej serce biło co raz mocniej i już wiedziała, że to ten. Ten jedyny.

Każdego dnia jednak wśród tej całej szczęśliwości zwykłego dnia spedzonego z Nim, pojawiały się przeszkody na ich drodze prowadzącej do krainy wiecznych marzeń, gdzie mogli być pewni, że już na zawsze będą razem. Teraz ich marzenia były burzone przez zwykłe leżące kamienie na ścieżce życia, zimny deszcz, który sprawiał zupełne otrzeźwienie i wracanie do rzeczywistości. To przykre. To przykre, że człowiek jest pozbawiany marzeń w tak zwykły sposób. To przykre, że marzenia odrywają nas od realnego świata. To przykre. Bo przecież nikt nie zna przyszłości. A marzenia...? A marzenia tak naprawdę tylko burzą idealny świat. Marząc... Stwarzamy sobie piękny raj na ziemi... Tylko, że on nie zawsze może być prawdziwy. Tak mówią...

Tylko, że ja... Ja lubię marzyć.!

' Wierzymy w coś większego od nas samych...

  Jak nadzieja czy miłość...

  Nigdy nie jest za późno, by zrozumieć co jest dla nas ważne...

  I walczyć o to... '

by: pozostawionawciszy