Przygody dochodzi koniec :)

Chciałabym zgrywać mądrzejszą. , ale w tej całej mądrości chyba chodzi o to by ją zdobywać , a nie ją wyrzucać na lewo i prawo. Prawda? Czuję w środku przyspieszone bicie serca, a w kącikach oczu zbierają się i chowają na zmianę łzy. To łzy zbliżającej się tęsknoty, łzy które świadczą o mojej wdzięczności. SAMO "dziękuję" czasami nie wystarcza. Czuję też strach, strach przed tym, że małe coś sprawi, że to nad czym pracowałam nie tylko ja, ale głównie chodzi o mnie ( pieprzone egoistkaco?) się spieprzy. Nie chcę by cokolwiek się psuło, bo to czego się nauczyłam jest bardziej wartościowe od jakiejkolwiek książki. Nauczyłam się doceniać rzeczy małe, nauczyłam się kochać ( tak prawdziwie) nauczyłam się myśleć ( tak cholera jasna logicznie) jest mi dobrze. Tylko trochę już tęskknię.