i jeszcze ktoś

Tak wiele czasu minęło, a uczucia wylewają się ze mnie jak czekolada z urodzinowej fontanny. Jestem pełna miłości do Ciebie, pełna tęsknoty przybierającej nie znane mi kształty. Boję się postawić kolejny krok w złą stronę. Jak wytłumaczyć to, co się dzieje wokół? Próbując wyobrazić sobie Twoją twarz, przed oczami mam zamazany obraz. Próbując wyczuć w zapachach przechodniów zapach podobny do Twojego, zastanawiam się i gubię. Nie pamiętam jak pachniałeś. Otwieram szafę i wyciągam schowaną na samym dnie koszulę. Zamykam oczy i przysuwam do twarzy. Pachnie niczym. Nie pamiętam blasku oczu, kształtu dłoni. Pieprzyk na prawym ramieniu.. prawym, czy na pewno prawym? Jak mogłam to wszystko zapomnieć

Potrzebuję pewności. Jakiejś umowy, że tym razem się nie zawiodę, że nie będę musiała leczyć duszy z przedawkowania rzeczywistości i że nie będzie koniecznie ochładzanie serca z gorącego rozczarowania.

Jeszcze wierzę, że zostanę sobą
Taką sobą, jak jestem dziś
Że nie zmienię się nagle w kogoś
Kim nigdy nie chciałabym być

Jeszcze wierzę, że będę Cię kochać
Po happy endzie nie skończy się film
I dojdę z tobą aż do nie końca
Do nie końca zwyczajnych dni