Wszystko trafił ch*j .

http://www.glitery.pl/polecam,AneciaxDe

Uwielbiam ukrywać uczucia , które rozsadzają mnie od środka. Coś w rodzaju powolnej destrukcji.


Nigdy nie wiadomo , kiedy życie znów dopierdoli Cię do ziemi. Nie wiadomo też kiedy los znów skopie Ci dupę , więc przygotuj się na wszystko .


Faktom realnie, żeby było fajnie, trzeba się natrudzić, żeby dojść do tego. Ciągle się nie smucić, leczyć doległość. Iść, jak najdalej i legalnie. Tylko w tym kraju, żeby normalnie.


Zrzućmy płaszcz gęsto tkanych kłamstw. Pokażmy swoje wnętrze, które jest o wiele lepsze.


Czasem chciałabym wrócić do przeszłości. Do bycia tą gówniarą z zerówki , która dawała sobie radę ze wszystkim , prawie w ogóle nie płakała i miała w sobie taką siłę, jak nikt.


Została drastycznie obudzona ze swojego snu. Dostała cios prosto w twarz. Ale ona się nie podda, będzie walczyć.


Nie macie pojęcia, jak bardzo boli, gdy patrzę, jak to wszystko, tak perfidnie się rozpada.


Nie wiemy, co nas jutro spotka. Nasze życie wiruje, jak kule w bębnie totolotka.


Włożyła słuchawki do uszu, stanęła na tarasie i wpatrywała się w gwiazdy. W ręku trzymała kieliszek wina. Słuchając jednej piosenki w kółko, delektując się każdym łykiem wina, stała w ten sposób, aż do świtu. Czekała na wschód słońca. Miała nadzieję, że razem z nowym dniem, pojawią się nowe nadzieje.


Nie można się łamać ! Trzeba kopać życie w dupę i dalej tonąć w tym syfie.


Znów uderza głową w ścianę, obgryza do krwi paznokcie i włosy z głowy wyrywa w złości. Znów tłucze talerze, z rąk wymykają jej się wszystkie przedmioty i gubi coś w pośpiechu. Znów próbuje myśli skupić na czymś, co z pozoru jest ważniejsze - ogarnąć swój mały świat. Znów rysuje na kartce czerwone złamane serca i oczy zaciska mocno, żeby nie wybuchnąć płaczem. Mówiąc krócej, znów go kocha ...


W tej chwili jest 6.470.818.671 ludzi na świecie. Niektórzy z nich uciekają przestraszeni. Niektórzy wracają do domu. Niektórzy mówią kłamstwa, aby przetrwać dzień. Inni po prostu spoglądają prawdzie w twarz. Niektórzy są złymi ludźmi, w walce z dobrem, a niektórzy dobrzy, walczą ze złem. Sześć miliardów ludzi na świecie, sześć miliardów dusz. A czasami... wszystkim, czego potrzebujesz jest ta jedna.


Świat jest okrutny, lecz nie ma się co rozczulać.


Tylko popełniając głupstwa mamy chwile prawdziwego szczęścia.


Nie wiem co czuję, co myślę, a nawet do kogo i czego tęsknię. Totalny mętlik. Rozsypane puzzle, a ja nawet nie wiem, czy mam ochotę i siłę cokolwiek układać.


Wszystko trafił chuj, jak w najgorszej bajce...


Siedzę sobię przy kompie, z nogami na biurku, w rozciągniętym dresie, za dużej bluzie z kapturem, pije gorącą herbatę, w głośnikach ulubiona muza i na wszystko mam wyjebane.


Nie chcę marzyć, bo wiem, że w końcu nadejdzie moment, kiedy ktoś szturchnie mnie, a ja wrócę do szarej rzeczywistości. I po raz kolejny będę musiała zmierzyć się z problemami, uświadamiając sobie, że marzenia się nie spełniają. Pozwalają oderwać się od wszystkiego, co nie idzie po naszej myśli. Pozwalają nam na przeniesienie się w lepszy świat, z którego prędzej, czy później i tak musimy wrócić. Nigdy nie uda nam się urzeczywistnić wyobraźni, ani oszukać podświadomości.


Problemem jest to , że przyzwyczajamy się . Oswajamy . Za bardzo . A wszystko kiedyś się kończy . I wtedy cierpimy .


I po raz kolejny zawiodłam się na ludziach, których nazywałam "przyjaciółmi". Powinnam bardziej uważać na tej wyboistej drodze życia. Kolejny raz zawiodłam się na ludziach, na "przyjaciołach". Byłam pewna, że są inni, że nie są dwulicowi, chamscy, wredni i zadufani w sobie. Myliłam się. Czasem nie warto ufać nikomu. Nikomu !


W dzisiejszym świecie , normalny człowiek ma opinie psychola.


A teraz życie jest mi tak cholernie obojętne. Na każde zadane pytanie, wzruszam ramionami i odpowiadam: "nie wiem, chuj mnie to".


Żyjemy w świecie, w którym kłamstwo jest cenniejsze od prawdy.


Biegnę przed siebie nieznaną mi drogą. Nie wiem gdzie, po co i nie wiem dla kogo...


Wiem wiele słów powiedziałam nie potrzebnie, ale taka już jestem. Urodzona by być zranioną. Zraniona by móc ranić innych...


Wierz w jutro, bo kolejne dni lepszy świat przynieść mogą. I nigdy nie żałuj wczoraj, bo juz poszło swoją drogą. Wierz w dzisiaj, bo żyjesz tu i teraz i to jest twój świat. I miej odwagę marzyć o wszystkim i nie chodzi o to dlaczego, ale jak.


Pierdolona nadzieja pozwala mi wierzyć w jakieś beznadziejne cuda, które nie istnieją. Na pewno nie w moim życiu.


Rozczarowanie, to cena jaką często płacimy za poznanie prawdy.


Nick to nie imię, świat to nie Matrix, życie to nie gra, więc nie daj się wylogować...


Będzie dobrze ja wiem czas się postara. Póki co, ty i ty i ty i ty wypierdalaj.


Polej kolejkę za martwe marzenia. Za wszystko co miało tu być, a czego nie ma.