Czy wygląd jest naprawdę taki ważny? Czy my jesteśmy naprawdę takie egoistyczne, że patrzymy tylko na to jak MY wyglądamy, co dla NAS się liczy.
Nie było mnie tutaj dość długo. Chciałam zaprzeczyć sama sobie. Uzmysłowić sobie, że przecież nigdy nie byłam otyła, nigdy nie było mi do tego blisko. Najwięcej ważyłam 54 kg przy 161 cm... Ale ja nie potrafię. Nie potrafię się od tego oderwać. Od kiedy pamiętam się odchudzam. Za miesiąc mija rok od kiedy jestem z Wami. Ale przecież nieudolne próby schudnięcia zaczęły się już tak dawno... Podobno anoreksja często jest ucieczką przed dojrzewającym ciałem, gdy stajemy się kobietami wszystko tak szybko się zmienia. I ze mną też tak było, wszystko zaczęło się tuż po pierwszej miesiączce, a przecież miałam jeszcze 11 lat. Często przez długi okres po prostu jem normalnie, wmuszam to w siebie. Ale nie potrafię tak cały czas.
Myśl o tym, że mogę być chudziutka, że mogę mieć wystajace kości jest ode mnie silniejsza.
Mija kolejny rok, a ja ciągle jestem w tym samym miejscu.
Nie radzę sobie.