Obiecuje , będe idealna . 

Długo mnie nie było , przepraszam . Dowaliłam sobie kilogramów . Niepotrzebnie zupełnie .

Mam szanse na jakieś życie , pod jednym warunkiem - dieta przestrzegana w stu procentach .

Muszę się ogarnąć , wziąść za siebie , za dużo jem . Mam chłopaka , to mi daje motywacje żeby lepiej wyglądać , dla niego . Odkąd przestałam być zależna i uległa , mama na swój sposób cierpi . Nie daje mi prawa do dorosłości , wciąż wypomina mi moją niepełnoletność . Nadopiekuńczość to próba `zabójstwa ` , ale nie da się tego udowodnić . Można to wykorzystać mądrze w rózny sposób . Ale to też nie jest fair . Już dla świętego spokoju sprawiam wrażenie , że mama kontroluje każdy mój krok . A ja robię dokładnie to, co chcę . Gdy wychodzę z domu , po godzinie dwonie i mówie gdzie jestem i co robię . Mama jest szczęśliwa , a mnie to nic nie kosztuje . Chodzi o właściwe podejście do sprawy wobec osoby starszej , zagubionej we współczesnym świecie , o uczucie.

Jeśli chodzi o odchudzanie to mogę oficjalnie powiedzięc, że wszystko się spierdoliło . Nie pilnowałam się, jadłam i jadłam . Muszę to zmienić , bo mam cholerne kompleksy , znowu powtórzył się kryzys osobowości . Nie podobam się sobie . Jest lato , a ja wstydze się ubrać krótkich spodenków . Chcę to zmienić . I obiecuje, że z dniem dzisiajszym , tym w którym zaczęły się wakacje weznę się ostro za siebie . Do nowej szkoły pójdę piękniejsza o te parę kilogramów . W piątek pijemy , w sobote też , chcę się upić , znowu , czuje, że stąpam po cienkim lodzie , ale lubię ten stan . Kręci mnie to. Kocham mojego chłopaka , skurwysyna zresztą , mimo ,że jest max. starszy spotykam się z nim , mam z tego dużo nie przyjemności , a on sprawę na policji , ale taka kolej rzeczy . Miałam się nie zakochiwać , on mówi że to moja wina , bo zaczęło się od wyjścia na papierosa .

Co u was , kruszynki ? ;*