Jesienna deprecha.

I kolejny monolog, z przeprosinami. -Że tak długo nie pisze, -że nie komentuje. -że nie odwiedzam. Ale Wy TEŻ zapomnieliście! *** Jak zwykle dużo się zmieniło. Łohoho jak moje życie szybko się zmienia. Miałam ciężki okres. Bardzo. I przekonałam się, że przyjaciół to ja nie mam. Wy w swoją, ja w swoją. I tak się rozchodzimy. Coraz dalej. A ja w tym swoim świecie, jestem. Cierpię, płaczę, i próbuję się odnaleźć. I dziękuje że wczoraj potoczyło się, tak jak się potoczyło, bo nie wiem co było by dalej. Dziękuje. Już mi lepiej. "Moja deprecha" i wszystkie słabości- zażegnane. Nowa Pazia, która zaczyna budować swoje życie OD NOWA! Z nowym pozytywnym nastawieniem. *** Porzuciłam moje ukochane miejsce, na które czekałam całe wakacje. -stajnie. Pochodziłam trochę czasu, i nie miało to sensu. Pobawić się tak mogę w wakacje. - oo wtedy tak, Nie teraz. Jeśli oczywiście nie sprzeda mojej kochanej.^^^^ Wybrałam taką szkołę jaką wybrałam, pomijając fakt, że to mama wybrała ją za mnie. I nie mam czasu. Na nic. [Pomijając siatkówkę, francuski, czy angielski.} Pan trener zgarnął mnie do swojej drużyny, i od września jestem pełno etatową siatkarką, podobno z ogromnym potencjałem[?] OOOłł. Byłam na starych śmieciach, odwiedzić [jeszcze] pannę A. I tak wpadłam [z małą pomocą] na pomysł, żeby zapisać się na jazdę, do pani KS. oczywiście. Jaki żal.pl. Totalny. Co się dzieje w jeździectwie? To jest masakra! Ale i tak jestem z siebie zadowolona! Dosiad mi się poprawił! Ehh... Może w przyszłym roku. *** I idę jutro wygadać się za wszystkie czasy z M>! Buziaki.