powoli traci siebie,
w blasku innych ludzi.
ukrywa zmęczone oczy,
za uśmiechem swoich ust.
na plaży myśli chowa,
zapisuje je na piasku.
opanowała już wieczną technikę,
układania chmur dla ludzi wedle życzenia.
stworzyła już białe statki,
byście mogli znów odkrywać nowy ląd.
dziś gorzko płacze,
oczami ludzi którzy są blisko,
gdy ich zagięcia tracą swój kąt.
czyżby znowu skazana na samotność?
sentymenty, jest kilka momentów,
które wracają do niej codziennie.
mimo tego, próbuje jak każdy,
żyć tu normalnie.

nie było mnie tu całe dwa miesiące, wiele się zmieniło. coś się zaczęło, coś się skończyło, ale czas biegnie dalej, minęły urodziny, nie tylko moje.. koniec roku, wakacje. czekam z utęsknieniem na 1 lipca i 13 już też.
przyjaciele, których jest tak niewiele, lecz kocham ich za jakość, nie szukam na ilość.

tentypmes-zdrada'06 .