i breathe your name 

stylowo przede wszystkim :)

jak dobrze ze tylko 2 tygodnie do ferii,rzadko tu wchodze i nie wiem co mnie natknelo zeby wejsc teraz. wlasciwie to nie mam w tej chwili do napisania nic,co mialoby jaki kolwiek przekaz. kurcze.

a moze jednak mam?

sprobuje zebrac swoje mysli. mysli ktora sa teraz ze mna,ktore ostatnimi czasy mi towarzyszyly i dotyczyly wiecej niz ,,co zjesc na drugie sniadanie'' czy ,,robic czy nie robic pracy domowej".

mam przyjaciolke,ktora pare dni temu napisala mi cos pieknego - ze jeli kogos kochamy, ze jesli cos jest prawdziwe, trwale i szczerze to moze przetrwac wszystko. odleglosc,czas, bledy, slowa - nic nie zepsuje tego uczucia (tak,bo mowie tu o uczuciu) ktore jest szczere. to znaczy ze nie trzeba sie starac? ze jesli kogos kochamy i wierzmy ze jest to milosc prawdzia nie musimy nic robic? mozemy oddac sprawy w rece losu. wydaje mi sie ze nie. trzeba okazywac sobie milosc. osoba ktora kochamy (mowie tu o milosc gdy jestesmy z partnerem w zwiazku) musi wiedziec jak bardzo jest dla nas wazna,co dla nas znaczy. nie mowie ze kazdego dnia musimy mowic sobie ,,kocham Cię''. moim zdaniem te slowa brzmia najszczerzej gdy wypowiadane sa rzadziej ale na prawde z glebi serca. nie potrafie zebrac swoich mysli w slowa,a mam tyle do przekazania. tyle pogladow, opinii na rozne tematy. ale przeciez kazdy gdyby poszperal w swoim wnetrzu znajdzie mysli, emocje ktore sa wyjatkowe i ktore moga wyjasnic wszystko. ohhh, na prawde ciezko mi ubrac mysli w slowa,tak wiec koncze juz. koncze bo i tak napisalam nie to co mialam konkretnie na jezyku. :) otworzcie sie na emocje, na ludzi. na wlasne JA. na swoje mysli. pozwolcie chociaz raz na jakis czas opanowac swoja dusze,umysl emocjami.

milego wieczoru wszystkim,ktorzy przeczytali : *