"W życiu piękne są tylko ch 

Stojąc na progu dwóch epok siedzę w zagłębieniu fotela i pozwalam myślom bezładnie mknąć w mojej głowie.

Już wiem, że nie jestem rzędem znaków składających się na imię i nazwisko, zdjęciem z odsłoniętym uchem ani stawianą w przypływie subiektywnego natchnienia cyfrą. Moja praca na zawiera się w procenach, analizie prozy czy ocenie pomocy publicznej dla przedsiębiorstw. Moją pracę mogę zmierzyć jedynie tym nagrdzonym artykułem, który tak Ci się podobał, huralnym "sto lat" odśpiewanym przez pół setki ludzi, kórych ciągnąłeś przez pół Polski, listem, którego wbrew poleceniu nie spaliłam, stukanięciem laską zza stołu prezydialnego, spotkaniem z Tobą, rozmową i uśmiechem.

To zabawne, że jedna decyzja wywróciła moje życie do góry nogami. Jedno zgłoszenie, jeden egzamin, setki nowych dróg, tysiące nowych ludzi. A każdy człowiek to koljena piękna opowieść. A każda droga to kolejna możliwość. Rydwany Ognia wcale nie zabrzmiały po raz ostatni. Już zawsze będą mi towarzyszyć. W każdej kolejnej przygodzie. Nie bój się, bądź ciekawy! Zaglądaj jak rasowy dziennikarz w każdy zaułek, może właśnie tam znajdziesz szczęście.

To normalne, że kiedy tyle zaczyna nas różnić, świat ciągnie nas w różne strony - czasem trzeba w końcu się rozstać. Pozwolić odejść, samemu odejść. A jeśli mamy się jeszcze kiedyś spotkać, to choćby na końcu świata, usiądziemy jeszcze nadrabiając stracony czas przy lampce wina i wschodzącym słońcu.

Zaufałeś mi. Dziękuję.

I po raz pierwszy w życiu, w tym dziwnym dniu na progu dwóch epok, stoję pewnie i dumnie nie bojąc się spojrzeć w przyszłość z myślą, że coś się kończy, a coś się zaczyna.