Każdy nowy dzień to cud :) 

Wigilia. Piękny i radosny dzień. Jeden w roku. Wyjątkowy. Wieńczący radosny czas oczekiwania. Dwanaście potraw. Odświętne ubranie. Świeczka wigilijna. Świąteczne dekoracje. Choinka gdzieś w tle. Opłatek. Zbiera się rodzina. Na ten wieczór czeka się cały rok. Wszystko po to, by z bliskimi rozpocząć świętowanie Jego urodzin. Narodzin. Najpiękniejszy świąteczny czas. Rozpocznijmy więc od rozmowy z Nim. Od zaproszenia Go do wspólnego posiłku. Gromadzimy się wokół stołu. I pogrążamy w głębokiej ciszy. Ciszy, która od tygodnia wypełnia każdy zakamarek domu. Ciszy, która towarzyszy nam kolejny dzień. Niby wszystko jak zawsze. Jednak zdecydowanie czegoś brak. Kogoś. Głos się łamie. Po policzkach płyną łzy. I ten wzrok. Przepełniony tęsknotą. Przeszywającą wręcz. Oczy wszystkich dziś utkwione są w pustym miejscu przy stole. Dziś nikt nie pyta, na kogo ono czeka. Każdy głęboko wierzy, że Adwent Życia, który się zakończył tak naprawdę nie jest końcem. Jest początkiem. Przyjęcie. Stałe świętowanie. Bo Tam nie ma już Adwentu. Tam wciąż trwa Boże Narodzenie. Tam solenizant jest wciąż obecny. Tam jest radość. Wieczne szczęście.

Ty wiesz, gdzie ja był? W Niebie! Tam jest cudnie...

Dziś nie ma wielkich słów. Przełamanie opłatkiem w zupełnej ciszy. Tylko oczy i serca głośno krzyczą. Nie potrzeba wypowiedzianych słów. Wystarczy obecność i cicha bliskość serc.

Wigilijna wieczerza. Nic nie jest takie samo. Potrawy na stole, to nie tylko potrawy. To coś ulubionego. Coś unikanego. Coś koniecznego. Każda przywołuje jakieś wspomnienie. Nie tylko potrawy. Każda czynność. Każdy kąt. Jedyny prezent, który pozostał pod choinką. Bo przecież jeszcze rok temu. A w sierpniu. I przed wyjazdem jeszcze... I...

Trudne doświadczenia czasem uczą. Czasem zrażają. Czasem nie powodują nic.

Dzisiaj wiem, że bez Tego Do Góry, nic nie miałoby sensu. A wszystko byłoby milion razy trudniejsze.

Błogosławionych Świąt Narodzenia Pańskiego!

Życzę Wam, byście każdego dnia odczuwali bliskość Tego, który przychodzi.

Tego, który kocha nas wszystkich tak, że bardziej już nie można.