Nie jest tak, jak być powinno. 

Specjalistka od napraw
połamanej, pękniętej czy potrzaskanej
pompy krwi, melduję się!

Spełniam się, w końcu. 

Czuję radość z powodu mocy jaką posiadam.
Nigdy nie widziałam w sobie dobrych stron. Zawsze byli inni, lepsi..
Ale teraz kiedy podjęłam ostateczną decyzję, wiem. 

Moją najlepszą stroną jest pokazywanie ludziom co robią źle.

Naprawiam, wpływam, leczę.

Oczywiście to wszystko działa, jeżeli obiekt,
na którym się skupiam wyraża mniejsze lub większe chęci,
bez tego ani rusz.

Doszłam do tego wniosku, kiedy ludzie z przeszłości, niedalekiej i tej bardzo dalekiej, napominają o tym i dziękują mi za słowa. To naprawdę miłe, ale tak właściwie to ja tylko wyrażam swoją subiektywną opinię, przedstawiam im siebie w takiej sytuacji, jakie byłyby moje wybory. Za co tu dziękować?
Cieszę się, że mogłam pomóc. To zdanie słyszą najczęściej z moich ust.

Dzieje się dobrze, mimo że często wracam wspomnieniami do różnych sytuacji lepszych czy gorszych.. Mogę powiedzieć, że dobrze się ze sobą czuje. Dawniej takie powroty napawały mnie strasznymi odczuciami. Schopenhaueryzm opóścił mój mały, depresyjny niegdyś świat, z czego bardzo się cieszę. Wieczna udręka staje się kulą u nogi, przez którą stoisz w miescu. To po prostu głupie, musiało minąć sporo czasu bym to zrozumiała, no nic. Teraz preferuję melancholijne odpoczynki od świata, taki czas refleksji, sama ze sobą, tylko ja i ja. No może jeszcze Taco, bo mocno mi się wkręcił.

Chcę żyć tak, by nie żałować, że czegoś nie zrobiłam.
Lepiej jest spróbwać i żałować, aniżeli całe życie żałować, że się nie spróbowało.
Takim oto pięknym akcentem, żegnam się na czas nieokreślony.