..i nadszedl ten czas by zamknac to co zamkniete powinno zostac juz dawno.

Zycie skopalo mnie setki razy za kazdym razem stawiajac na mojej drodze przeszkody.

Byly momenty, ktore wywolywaly lzy, ktore spywaly po moich policzach.

Otaczana ludzmi nadal czulam samotnosc.

Do niedawna uwazalam, ze wrazliwosc, ktora w sobie mam jest moja slaboscia jednak to co przyniosl mi ostatni czas utwierdzil mnie w tym, ze tak nie jest.

.. najsilniejsi ludzie to Ci, ktorzy najwiecej przezyli, najmocniej czuli ..

Dzisiaj jestem tu gdzie jestem, moze troche zmeczona i zniszczona lecz silniejsza bardziej niz kiedykolwiek bylam. Wzbogacona o kolejne doswiadczenia i pewna tego, ze zeby moc dalej isc musze pewny czas zostawic za soba nawet jesli tego nie chce, musze.

Dzis juz nie ma miejsca na kolejne szanse, obietnice badz proby.

W moim zyciu nie ma juz miejsca na ludzi, ktorzy odbierali mi moj usmiech.

Nie ma dluzej miejsca na ludzi, ktorzy stoja w progu i nie moga zdecydowac sie w ktora

strone pojsc. Zbyt wiele przezylam i wycierpialam by pozwolic zeby kolejny raz ktos wpuszczal do mojego zycia przeciag przy czym robil caly czas zamieszanie.

Jesli ktos byl dla mnie prawdziwym wsparciem ofiarujac mi swoj czas zostanie ze mna po wlasciwej stronie.

Straconego czasu juz nie odzyskam nigdy , a szkoda marnowac go wiecej dla tych, dla ktorych bylalm tylko opcja.

Albo jestes ze mna na 100 procent albo nie ma Cie wcale.

- zawsze ta sama Patrycja a jednak troche inna. Postanowilam wbrew temu co mowilam napisac ostatni post. Dla siebie samej. Moglabym napisac, ze jest to ostatni ale ... kto wie? Moze jeszcze kiedys spotkamy sie tu. Slaba, zmeczona, idzie i nie zamierza sie zatrzymac. Zycie toczy sie dalej.

. ; ))