Po długich namowach wracam do pisania opowiadań na photoblogu.! Dziękuję i .. proszę! ; ) 

- Wiedziałaś, że łatwo będzie przystosować się do nowej rzeczywistości, nieprawdaż?

- To nie takie proste jak Ci się wydaje...

- Taak? - twarz mężczyzny wykrzywił ironiczny śmiech  - Ciekawy zatem jestem czy inni też widzą Cię w takim stanie jak ja, chociażby teraz .

- Wiesz, że nie...

- Nie będę Cię zmuszał do odpowiedzi na moje pytania. Nie chcę się tak 'bawić'.  Żałuje jedynie, że nawet mnie już nie ufasz.

Chłopak  nie spuszczał wzroku z twarzy dziewczyny. Zdawał się być zamyślony, analizował i próbował w jakiś sposób przewidzieć  zachowanie rozmówczyni. Dziewczyna jednak nie dawała sobą manipulować. Siedziała w bezruchu na starej, ciemnej kanapie,  niemo patrząc  w stronę drzwi. Szarość panująca w pokoju i dźwięk obijających się o parapet kropel jesiennego deszczu potęgowały grobowy nastrój. [...]

- Zastanawiałeś się kiedyś  czym tak naprawdę jest  bezpieczeństwo ?

- Zbaczasz z tematu! -  z niechęcią wtrącił mężczyzna.

- Czyli tak, znam Cię! Problem w tym, że nie każdy wokół nas wie co to znaczy ' bezpieczeństwo '! Nie każdy  żyje na krawędzi, nie każdy zna prawdę.  I wtedy  kłamstwo staje się przystosowaniem a przystosowanie kłamstwem. To proste, logiczne ale z czasem męczące i sztuczne. Czemu? Nie mnie odpowiadać na to pytanie..

- Brakuje Ci poczucia bezpieczeństwa? Dlatego to wszystko? Przecież...

- Przecież? ' Przecież mam Ciebie, rodziców, przyjaciół, znajomych, tych - tamtych itd...'. Taa jasne, kocham takie patetyczne wypowiedzi, daruj !

- Przecież..  wiem, że nie ode mnie oczekujesz opieki! To miałem na myśli. Sama sobie ją zapewniasz a tych, którzy pozornie i nieudolnie starają się Ci pomóc  odrzucasz; nie znają Twoich potrzeb i .. nie poznają, mam rację?

- Oboje za często ironizujemy. Owszem, nie dam się poznać, ale pozory trzeba stwarzać.

- Jak długo,  mała manipulantko? Jak długo?

Dziewczyna powoli skierowała swój przeszywający wzrok na chłopaka. I jakby wreszcie wyrwana z destrukcyjnego zamysłu szepnęła stanowczo:

- Do końca.

[...]