Gdyby jutra miało nie być.

Muzyka słowem wstępu

http://www.youtube.com/watch?v=KrtcxBHqskk

Gdyby jutro miało nigdy nie nadejść...

Czy gdyby jutro miał skończyć się świat, miał skończyć się każdy byt, mój, Twój, Twojego sąsiada.. Czułbym gorycz? Czy może jednak czułbym w pełnym sensie, że się spełniłem w trakcie tych lat które żyję?

W głowie przeleciała mi myśl że jedna rzecz bolałaby mnie najbardziej, brak córki o której zawsze marzyłem.

Z drugiej jednak strony, wiedząc że kończy się ten świat, może jednak nie byłoby to takie złe w ogólnym odczuciu.

Widziałem wiele, czułem jeszcze więcej.

Pożądałem, pragnąłem, kochałem, nienawidziłem.

Bałem się, panikowałem, podnosiłem się na duchu, czułem stan nieśmiertelności.

Martwiłem się, stresowałem, motywowałem, nie miałem nic do stracenia.

Popadałem ze skrajności w skrajność czując niemal każdą możliwą barwę uczuć jakie istnieją.

Byłem w miejscach które mało kto widział, nawet jeśli była to mała dziura w ziemi w dawno opuszczonym lesie.

Zwiedziłem spory kawałek ziemi, poznałem nawet doskonale swoją najbliższą okolicę, którą nie raz znamy najsłabiej.

Otaczałem się pięknem, lśniącym z oddali, ceniłem jednak niedocenione.

Wyznaczałem cele po które sięgałem jak by były zaledwie krok ode mnie, bo tak naprawdę zawsze są tak blisko.

Planowałem, realizowałem, upadałem i się podnosiłem, czasem jednak rezygnowałem, zawsze mając do siebie pretensje.

Kłamałem, oszukiwałem, zawodziłem, przepraszałem, żałowałem, naprawiałem.

Czy to nie dość by być spełnionym?

Wszystko zależy ile od siebie wymagamy.

Takie wiele rzeczy jeszcze w głowie mej.

Tak wiele miejsc, tak wielu ludzi, tak wiele uczuć i emocji.

Wiecznie myślę że i 10 żyć na to by mi nie starczyło.

Nie zobaczę tego, nie poznam tamtego, nie spotkam Jej czy Jego.

Prawda jest taka że i tak dostałem od życia więcej niż większość ludzi.

Miałem rodzinę, miałem znajomych, miałem co zjeść, miałem za co się ubrać.

Byłbym hipokrytą gdybym umierając, powiedział że to za mało, że chcę jeszcze więcej i więcej.

Byłoby mi przykro, ale wiem że miałbym pewien spokój ducha, wewnętrzną harmonię osiągniętą przez lata kształtowania siebie samego.

Pamiętajmy jednak że to nie koniec.

Każdy dzień jest nowym początkiem, każdy dzień może przynieść wszystko jeśli tego zechcemy..

.. albo nic, jeśli w bezruchu zastygniemy.