Taka już jestem! joł 

Tym dość pozytywnym zdjęciem zakańczam przygodę z photoblogiem. Wiele razy myślałam: wrócić, nie wrócić.. Zatrzymałam się na zakończeniu tego. Posty wszystkie zostawiam, dużo miłych i tych mniej miłych wspomnień tu zostawiłam. Nie myślcie, że zakańczam to, bo w życiu mi się nie układa. Po prostu brak czasu i chęci na 'działanie' tutaj. Po krótce powiem, ze wbiłam się w licealne życie. Dużo nauki, ale wspieram sie ściągami więc nie jest źle. Weekendy spędzam przyjemnie w towarzystwie wspaniałych ludzi. Na konie prawie wcale nie jeżdżę, ale chciałabym to zmienić. Nie chcę kończyć przygody z końmi. Dość długą przerwę miałam, ale po dłuższym zastanowieniu stwierdzam, ze to jedna z lepszych form spędzenia miło czasu.

Liceum bardzo mnie zmieniło. Podejście do rzeczywistości i dojrzałam emocjonalnie. Tak mi się przynajmniej wydaje. Między innymi dlatego nie mam ochoty Wam się to użalać. Nie ma co się oszukiwać, większość z Was mnie nie zna i nie ma ochoty czytać o tym wszystkim. Chciałabym wrócić do czasów kiedy największym problemem było brak dojazdu na konisie. Kiedy sprawdzian z matematyki był największym stresem. Kiedy przyjaciel to był ktoś, kto pobawił się ze mną w podchody czy pograł w klasy. Kiedy słowa "kocham Cię" były kierowane tylko do mamy. Te czasy nie wrócą. Trzeba się odnaleźć w 'tu i teraz'.

Miło mi było Was poznać, wiele z Was zapamiętam. Może kiedyś tu powrócę. Inna niż byłam. Pamiętajcie o mnie.

Wszystkiego dobrego Wam życzę. Przede wszystkim uśmiechu nigdy nie schodzącgo z twarzy. Pamiętajcie, uśmiechnięty człowiek jest piękniejszy.

To wszystko czego ja, nigdy nie będę miał..