O wszyscy Święci!
O wszyscy patriarchowie!
Po coście nas zesłali?
Co żeście nam dali?
Urok, sława i mądrość?
Czymże one są
na tym pustkowiu
zdań, czynów.
Jednostajność.
Nam udało się uciec
teraz żyjemy w bezgraniczu
między dniem, a nocą,
niebem, a powietrzem,
słowem, a gestem.
My Boginie!
niczym rozkwitający chmiel
co na madach wyrósł
zniewalamy dym, ciemność, przestrzeń
słuchaj nas człowieku zgubiony
setka ponad kielich
moneta ponad banknot
a miłość ponad wszystko
mówiłeś marność nad marnościami
i wszystko marność
teraz wypowiedz wielkie słowa
życie między codziennymi baunsami
tango wśród kwietników zielonych den Lecha
jesteśmy wszystkim
wszystko jest nami!
___________
wiersz napisała Boginka rozmiaru eL,
+ jej zdjecie, które zniewala tych największych amantów