***

Pamiątka z wycieczki po piekle

Kiedy wyśniłam dalszy ciąg tej nocy,

życie wyszło naprzeciw.

W momencie, gdy zalśniły gwiazdy

w ustach, zawirowało

od nieodwracalnych pragnień.

Czuję,

słyszę,

rozumiem

obojętność

smutku, co zalągł się

w nieodpowiednim zakątku

mojego własnego wszechświata.

Kropla po kropli, odkrywam tęsknotę,

o jakiej myślałam

w dzieciństwie.

Czy to kolejny sen proroczy?

Usterka, jakiej nie sposób uśmierzyć?

Sprawdzam, czy serce

szczelnie otwarte. Upewniam się,

czy dusza czeka we właściwym miejscu.

Upadam,

choć wiem, że nie zasłużyłam

na grzechy,

na nieśmiertelność.

Obojętność koliduje we mnie

z namiętnością, życie - z przypadkiem.

Czy można budzić się wciąż

o tej samej porze?

Podyktuję Ci przyszłość -

taką, która na nikogo nie czeka,

objawia się jako pamiątka

z wycieczki po pobliskim piekle.