***

Granica

Przeglądam się w Twojej twarzy

niby w wiernym zwierciadle.

Podziwiam smutek, malujący się sennie

w lewym kąciku ust.

Zachłannie spijam spojrzenie -

wieczność szarych oczu

pozwala zatracić się w przyszłości.

Dotyk... Czym jest dotyk, zadany

Twoimi ramionami? A może... kochasz

samotność tak zawzięcie, że gubisz linię

graniczną między wiernością

a wyrzutami sumienia?

Wiesz, dzisiejszego poranka - boleśnie

odartego z tęsknoty - zobaczyłam

w Tobie coś, co kazało upaść

na kolana rzeczywistości.

Tak, zrodziła się we mnie przepaść -

dostatecznie nikła, żeby ominąć ją

niby zapomniane uderzenie serca.

Ja pragnę tylko lękliwej chwili zwątpienia,

momentu, kiedy ciało stanie się

niepotrzebnym balastem,

zgaśnie dusza.

Rozbieram Cię z tej namiętności.

Zdzieram sen, na jaki nie zasłużyłam.