***

Nie jestem przypadkiem

Tanecznym krokiem zbliża się pora,

kiedy nienawiść stanie się

domeną człowieczeństwa.

W malowniczy oddech ubieram myśli

o czasie, który nigdy nie powróci

w te strony.

Z lękiem odwracam puste karty

tej powieści - szukam zdania, co doskonale

opisze rzeczywistość.

Leciwa jest pamięć - w niej zamieszkały

tamte urokliwe sny, pragnienia,

które się już nie powtórzą.

Rozpościeram serce, posklejane

z chwil, jakich już nigdy więcej

nie pożegnam.

Wydaje się, że łzy szukają schronienia

w Twoim uśmiechu - mylą się gwiazdy,

lśniące przeciwko niebu,

pogrążonemu w bezkresnej żałobie.

Rozkładam ramiona, daję się dotknąć

nowo narodzonym wiatrom.

Na granicy smutku lśni szept

wykradziony myślom - zderzają się spojrzenia,

dość krótkowzroczne, aby ujrzeć

w pobliżu dogorywającą przyszłość,

tonącą w apokalipsie.

Przypatrz się nowo narodzonym

pocałunkom - niech zdobią nagie dłonie.

Otulam się płaszczem, utkanym

z westchnień samotności.

Nie jestem przypadkiem,

uciekającym na drugą stronę świata.