"śmiał narzekać na brak miłości,  w chwilach, gdy kochałam Go najbardziej."

przepraszam, że nie byłam idealna. za to, że zabralam Ci tyle czasu. za to, że tak dobrze sie z Toba czułam. za to, że tak lubiłam się z Tobą droczyć. za to, że nawet w upalne dni przynosiłes mi swoja bluze, która tak uwielbiałam. za to, że tak kłamałam by móc się  z Toba widywać.  przepraszam, że Cie pokochałam, nie wiedziałam, że robimy to wszystko dla zabawy.

mogłes powiedzieć od razu, że to wszystko jest dla zabawy, może lepiej bym sie bawiła.

dziś nie potrafisz powiedzieć głupiego 'cześć', choc wcześniej byłam ta 'najlepsza',  z którą nie mogłeś się nagadać.

czekam tylko na okazje, byś zobaczył co straciłeś. jest we mnie przekonanie, że jeszcze wrócisz i z szelmowskim uśmiechem zaprosisz do tańca. bardzo się wtedy rozczarujesz, bo od tyłu podejdzie do mnie ktoś, kto docenił od razu to kim jestem, ktoś z kim na Twoich oczach zatańcze taniec zwycięstwa.

pożałujesz, że mnie straciłeś. na pewno. 

nie robisz juz wrazenia, nie miekna mi nogi, gdy cie widze, serce tez nie przyspiesza mocniej. tylko, kurwa szkoda mi, tego całego czasu, który razem spedzilismy, a który ty teraz podsumowujesz sarkastycznym śmiechem, za moimi plecami, obrabiajac mi dupe z kolejna, chwilowa panienka.

pierwsza miłość zostaje w nas na zawsze, chocbysmy nie wiem co robili.

pragnełam tylko bys mnie kochał, tak bardzo jak ja kochałam Ciebie. teraz pragne byś cierpiał, tak bardzo jak ja cierpiałam, gdy z dnia na dzien odszedłes.

do dziś ma łzy w oczach, na wspomnienie tamtych dni.

"kiedys, tamtego lata strasznie Pana kochałam"