never give up 

Macie taką część na zakończenie wakacji. 

Adam zaproponował, żebyśmy poszli do jego babci, która poprosiła go o pomoc w zakupach. Zgodziłam się i już po 20 minutach staliśmy pod jej blokiem. Wjechaliśmy windą na 7 piętro i Adam cicho zapukał do drzwi. Po chwili w drzwiach pojawiła się starsza pani.

-Cześć babciu. Miło cię widzieć. To jest moja koleżanka z klasy, a zarazem sąsiadka, Ewelina.

-Dzień dobry.-przywitałam się i po chwili zostaliśmy wpuszczeni do środka. Pani Marysia poczęstowała nas herbatą i ciastem domowej roboty. Po około godzinie poszliśmy do pobliskiego sklepu. Zrobiliśmy zakupy, zanieśliśmy pani Marysi i musieliśmy się zbierać na autobus. Kiedy byliśmy już w domu poszłam do swojego pokoju i naszykowałam wszystko potrzebne mi na jutro do szkoły i poszłam wziąć ciepłą kąpiel. Po około godzinie wyszłam z łazienki i zeszłam do kuchni zrobić obiad. Normalnie takimi rzeczami zajmuje się pani Krysia, ale dzisiaj miała wolne. Postawiłam na ryż z jabłkami. Ugotowałam ryż, obrałam i pokroiłam jabłka i wstawiłam wszystko do piekarnika. Kiedy ciocia wróciła z pracy obiad był akurat gotowy. Wyjęłam talerze i nałożyłam danie. Po skończonym obiedzie poszłam pobawić się z kuzynką. Około godziny 17 zadzwonił mój telefon.

-Siemka mała. Co tam porabiasz?

-Tylko nie mała! -krzyknęłam. Wkurzało mnie to kiedy Adam tak do mnie mówił, a on doskonale o tym wiedział. Bawię się z Mają. A ty co tam robisz?

-Rozmawiam z najładniejszą dziewczyną jaką znam.

-To chyba nie ze mną -zaśmiałam się.

-Oj mała.-teraz zaśmiał się Adaś. Idziemy się przejść. Bądź gotowa za 5 minut.

-Tsaaa. Coś jeszcze? 5 minut to zdecydowanie za mało. Może być 20?

-Oj, no niech ci będzie. Ale to tylko dlatego, że cię lubię.

-Okeeeej. To za 20 minut będę gotowa.

-Dobraaa, to przyjdę po ciebie. Ale chyba już będę musiał wyjść, bo mam tak daleko, hahahahahaha.

-No rzeczywiście, bardzo. Autobusem musisz przyjechać. Dobra, kończę, idę się szykować.

-W takim razie pa ślicznotko

-Pa.- zaśmiałam się i się rozłączyłam.