opisy

i powiem kocham chyba już ostatni raz...

 nigdy nie dam Ci szczęścia bo nie potrafię...

i szukam szczęścia. już przejrzałam cały dom, pod łóżkiem, pod stolikiem na i w szafie, a nawet szukałam w pralce i w lodówce, a go nadal nie ma...

i nie mów do mnie ''dzień dobry" skoro widzisz smutek w mych oczach...

i znowu upadłam i czekam na pomocną dłoń i co? nadal leżę...

opętana przez szatana, adoptowana przez smutek...

bo łzy to nie oznaka słabości. to oznaka, że cierpię. że potrzebuje kogoś obok, kto mnie przytuli. dlatego jak widzisz, że płacze to rusz tą dupę i mnie przytul.

znowu tam był...znowu mnie tak czule obejmował, mówił, że kocha, że jestem najważniejsza. znowu się o mnie starał, czułam się kochana i bezpieczna. miałam wszystko, bo miałam jego. a potem się obudziłam...

nienawidzę bólu, a on to odwzajemnia...

Ty żyjesz, ja nie muszę.

i znowu wciągam dym w moje płuca z nadzieją, że się uspokoję...

skończyły się czasy, kiedy byłam tak cholernie szczęśliwa, skończyły się czasy, kiedy zgubienie zabawki było najgorszym problemem. dzisiaj już nie jestem dzieckiem dzisiaj jestem dorosła, a największym problemem w moim życiu to miłość...

mówili zakochaj się...będzie fajnie...

i ten ból kiedy osoba trzecia jest w stanie nas poróżnić...

a może ja nie zasługuje na szczęście?

to, że o tym nie wspominam nie znaczy, że nie pamiętam. to znaczy, że jest mi z tym po prostu ciężko i nie chcę płakać..