No i ruszyłem skoro świt. Nowy dzień, nowe cele, odpowiedzialna nowość, aby iść wspólnie ku niebu.
Poranek jest dobrym momentem by cos postanowić, wysnuć utopijny cel i mając zapał zacząć prace. W świetle poranka wszystko jest realne i piękne. Dobry moment aby wstać i pójść do kościoła, do spowiedzi, zacząć jeszcze raz.
W moim życiu dziś poranek. Zdecydowałem i chcę dążyć z Bożym błogosławieństwem ku celowi, ku wielu celom wspólnie obranym.

Rano wszystko jest prostsze. Ja wiem. Bóg współdziała z tymi którzy Go miłują (List do Rzymian 8, 26). Współdziała, nie robi nic za nas. On działa i My działamy.
Kiedy przychodzi "demon południa" często spotykamy się z trudnościami, dorywa nas zniechęcenie i pokusa by dać spokój, usiąść, a jak siedzimy to można leżeć, a jak leżymy to można spać. Wczoraj wyciągnąłem z jakiejś gazety, którą niegdyś kupiłem dla książki, plakat "grzech jest czadowy bo tak samo jak czad wchodzi niepostrzeżenie w Twoje wnętrze, zatruwa je, niszczy i zabija". Zresztą bardzo ciekawe artykuły w tej gazecie znalazłem, aż zabrałem ją dziś ze sobą jako lekture do pociągu.
A wieczór? Wieczór to trud zmeczenia, cień który chce zdominować Twoje wnętrze jakby uliczki i chodniki mu nie starczały. To jak zachowamy się wieczorem gdy cel juz bliski, jak zachowamy sie kiedy wszystko jest już na wyciągnięcie ręki i nawet już nie potrzebna jest nadzieja skoro widzimy to na horyzoncie? To zależy nie od postanowień i zamysłów,  które snuliśmy rano, a od tego na ile wytrwali byliśmy miedzy rankiem, a wieczorem, także w czasie południa, czasu próby.
Twój "dzień" może być faktycznie dniem, bądź rokiem czy kilkoma. Dla mnie jako widzącego cel którym jest niebo ten "dzień" to całe życie. Patrząc na Jezusa chcę realizować cele każdego dnia, tych mniejszych i wiekszych "dni".

Dniem na ten rok jest drużyna - wypracowanie wartości, zadbanie o liczebność, stworzenie dobrej, rodzinnej atmosfery, praca dla młodego pokolenia, która jest pracą dla mnie i Ciebie, dla Boga i Polski.

W tym roku też chciałbym odłożyć pieniążki na studia.
Stać sie bardziej Synem Bożym. Piękne marzenie dla mnie by chodzić w Mocy Ducha Świętego.
A na dłuższy czas? Głosić dobrą nowinę wciąż, mieć czas dla ludzi, wychodzić z światłem do ciemności.
Wyszukiwać ludzi i podawać im rękę, bo czasami nie mamy srebra ani złota, ale to co mamy to dajemy (Dzieje Apostolskie rozdział 3).

Jeszcze słońce nie wstało a ja piszę juz od godziny. Chłodno. "Każdy wschód słońca Ciebie zapowiada. Nie pozwól nam przespać poranka".

W dzień łatwo stać w świetle. Stanąć w nocy w świetle to właśnie jest żywa wiara.

Czy ja w nocy potrafie stanąć w świetle? Czy Ty w nocy potrafisz stanąć w świetle?

Być sobą w tłumie. Być sobą naśladując Jezusa. Być sobą nie sprzedając Jezusa za garść srebrników.

"Za ile srebrników wredny Judaszu potrafisz sprzedać swoich przyjaciół? [...] jaka Twoja cena abyś brata sprzedał? Jaka Twoja cena abyś kupić się nie dał?"
(Piosenka pt. Judasz, lecz nie znam autora)

Ładnie za oknem choć zimno. Zaraz przesiadam się na zachodnim. Brrr. Alleluja i do przodu! ; )

Mam nadzieje, że na to wszystko starczy tutaj miejsca w notce, bo piszę na brudno w mailu. Wygodniej :-P

Duża część notki jest oparta o moją spowiedź i słowa mojego spowiednika

Linki do Fb, aska, strony na fb w poprzedniej notce. A jak ktoś chce to znajdzie nawet gdzieś mój nr telefonu. Zawsze można też napisać na pw i poprosić.

Z Bogiem +
Błogosławionego weekendu ;-)