Bo odwagą jest upaść i wstać ... 

Czy ja jestem wkońcu szczęśliwy ?

Chciałbym powiedzieć tak w sumie mam powody by być szczęśliwy:

~zostałem absolwentem LO, ba nawet z czerwonym paskiem (WOW);

~zdałem te cholerną maturę ( przeżyłem to kur*a !) dużo stresu w sumie

niepotrzebnie, wyniki są spoko ale polski mogłby być lepszy a no i ta

nieszczęsna rozszerzona geografia hahaha (18% szejm on mi);

~dostałem się na turystyke na UAM w Poznaniu, czy to dobry wybór nie wiem

(tak nadal duuużo za dużo nie wiem czego chce) wysłałem dzisaj papiery

mam nadzieje ze do srody doją bo jak nie to kaplica, złożyłem jeszcze na UZ 

w Zielonej na zarządzenie spoko ale jakoś wole do Poznania ale w razie w

jak mnie przyjmą mam sie gdzie podziać hahaha;

~zorganizowałem wycieczkę mojej paczce, na początku czerwca w 7 osob 

sobie pojechaliśmy pierwszy raz tak sami sami, wyszło zajebiscie a nawet

lepiej szkoda było wracać, Karpacz, Skalne Miasta i Góry Stołowe ahh 

Polska ma wiele pięknych miejsc

~Byłem z tydzień temu z siostrą na koncercie Agnieszki Chylińskiej.... 

To było zajebiste rozpoczęcie lata !! wykryzczałem sie jak nigdy 

~ A no i najważniejsze chyba dla mnie na koniec,

od 3 miesięcy jestem z Oliwią<3.

Nawet nie wiem jak mam opisać to jak bardzo jestem dzięki niej szczęśliwy.

Ale czy na prawde jestem szczęśliwy ?

Codziennę dramaty w domu, w rodzinie sprawiają że moja psychika sie troche burzy.

Radość którą zawdzięczam powyższym czynnikom potrafi momentalnie ale chwilowo zniknąć.

Nie wiem ile jeszcze dam rade z tym walczyć ale nadal będe próbował, bo nie chce

by to całe dobro ktore ostatnio otrzymałem przepadło przed moją słabą psychikę.

Chcę się zmienić ale to długa droga. Pomału do celu ;)