ŻyJę chWilą jAkBy jUtRa nIe bYło 

Dodaje znowu to foto... Tylko i wyłącznie dlatego, że słowa na nim umieszczone są teraz moim piorytetowym celem. Zostałam skrzywdzona, oszukana, zdradzona, wykorzystana...

Życie może zmienić się o 180 stopni w przeciągu 30 sekund... Tak właśnie jest ze mną. Już nic sie nie liczy...

Gdyby nie szkoła i przyjaciele pogrążyłąbym się w ciemnej otchłani mojej podświadomości. Własnie z tej czarnej masy wyrywa sie jedno imię. W ciągu dnia uśmiech na ustach przesłania ból z jakim żyję. Przestałam dbać o regularne posiłki, przez co schudłam 8 kilo... i dalej chudnę. Nie sypiam za dobrze. Czasami nawet zdarza się, że kilka dni z rzędu nie moge pogrążyć się w ramionach Morfeusza... Jest po prostu źle i to wszytsko ewoluuje...

I do jasnej cholery dlaczego!

Bo oddałam sece i duszę komuś, kto nie potrafi tego uszanować, komuś kogo kochałam, może jeszcze kocham, ponad życie. On był dla mnie najważniejszy. Ważniejszy nawet od osób, które są mi tak bliskie.

Zaciskam zęby by nie płakać, by móc pokazywać ludziom jaka jestem silna, że dam radę!

A jednak gdy przychodzi noc... Nawet zaciskanie zębów nic nie daje. Nie potrafię utrzymać w ryzach tych kropelek bólu.

Żyję chwilą... Chodzę na imprezy tylko po to, by nie myśleć, wspominać. A  jednak... kilka nut naszych wspólnych piosenek... Te Amo... i płacz jest slniejszy. Staje na środku parkietu i nie mogę sie opanować.

No cóż... Zaczynam uczyć się żyć z tym wszystkim, choć oddałabym wszystko by o nim zapomnieć... Przestać kochać