Zakończmy więc tą paradoksalną ciszę, tą paradoksalną ciszę przed burzą...

Czy lepiej jest tłumić wszystko w sobie, i nie móc zapomnieć?

Wszyscy mamy problemy, lecz nie możemy ich tłumić w sobie,

lepiej podzielic się z bliską osobą, co Ci leży na wątrobie, i zapomnieć,

zapomnieć na zawsze, zapomnijmy więc, zapomnijmy o przeszłoci,

zapomnijmy o tym co było złe, i zacznijmy żyć na nowo, zapomnijmy.

Lecz wiadomo, że o pewnych sprawach nie można zapomnieć,

aby nie skaleczyć się kolejny raz, tą samą różą. Więc nie zapominajmy

o ludziach, którzy nas oszukali, i zostawili, zostawili dla lepszej sprawy,

przyjemności fizycznej i psychicznej, o ludzich, którzy woleli sobie ulżyć zamiast

współczuć, zamiast posłuchać. Nie zapominajmy też o innego rodzaju bólu,

wkońcu nie ranią tylko ludzie, tzn. ranią najczęściej, ale nie zawsze. Ranią nas także,

zjawiska fizyczne, które sprawią, że dzieje się coś niedobrego,

coś co utkwi nam w sercach. Zapomnijmy, więc, hmm...zapomnijmy, ale nie o wszystkim...

Pomyśl więc następnym razem, i nie wmawiaj sobie, zę zrobiłeś,

wszystko co w twojej mocy, gdybyś zrobił wsyztsko co w twojej mocy,

na pewno skończyło by się to o wiele lepiej, o wiele lepiej dla wszystkich.

Gdy masz smutny opis na gadu typu: ''Gorzej być nie mogło''itd.itp.

Zawsze ktoś zagada i będzie się wypytywał co się stało, dlaczego

jesteś taki smutny, lecz ten ktoś nie będzie się Ciebie o to pytał,

dlatego, że Ci współczuje, ale dlatego, żę będzie wiedział, że ktoś ma gorzej,

niż on sam, i w tym momencie, nie będziesz osobą, która kogoś interesuje, lecz

osobą, która pomaga komuś wierzyć, że ma lepiej niż ty... Nie róbmy z siebie ofiar...

Nie róbmy z siebie ofiar, lecz bawmy się, bawmy, i jeszcze raz bawmy,

ale bawmy się tak mocno, że nie będziemy mieli sił, a mimo to,

będziemy chcieli sie nadal bawić!

Barcelona - Please don't go.

Jason Mraz - I'm yours.

^{I miss you!}