438.

Nienawidze cię za wszystko . Za to , że dałeś mi tą cholerną nadzieję z której i tak nic nie wyszło . Za nie przespane noce i litry połykanych łez . Nienawidze cię za wiele rzeczy a przede wszystkim za to , że mimo tego jak doskonale cię znam wciąż cię kocham czując się z tym żałośnie .

 mimo wszystko, byłeś tym, na którego czekałam całe życie .

Pamiętasz? Mieliśmy przetrwać wszystko.

wszystko, co po sobie zostawił, to tęsknota . 

To takie ujmujące kiedy całował w czubek głowy. Czułam się wtedy tak bardzo Jego .

w jednym momencie mam ochotę napisać do Ciebie , powiedzieć co czuję i jak bardzo za Tobą tęsknie . ale po chwili , gdy przypomnę sobie , ile razy przez Ciebie płakałam , dochodzę do wniosku , że nie warto .

pomimo codziennych łez, wylewanych w rękaw bluzy, pomimo blizn, po każdym z zadawanych ciosów w serce, nadal chciałabym, żeby to właśnie On był moim prezentem na gwiazdkę.

Czasami każdy potrzebuje dnia kiedy może wyżyć się na wszystkich wokół, usiąść i najzwyczajniej w świecie zacząć płakać.

Jestem bardzo ciekawa o czym myślisz patrząc na mnie, w moje oczy.

 Uśmiechnął się do mnie, burząc w ten sposób wewnętrzny mur, jaki wzniosłam, żeby się obronić przed zachwyceniem nim po uszy.

lista rzeczy, które mnie niszczą, jest naprawdę długa. ale to ty stoisz na pierwszym miejscu.

usiadła na skraju łóżka, wpatrując się w podłogę. na jej twarzy odbijało się światło
wpadającego przez okno blasku księżyca. była bezsilna - wiedziała , że znowu pakuje
się w to gówno, które ją niszczy - gówno, zwane miłością.

Zanim Cię spotkałam, nie wiedziałam, co to znaczy spojrzeć na kogoś i po prostu uśmiechać się bez powodu.

~Martyna