Slytherin , bicz 

nie mam zdjęć żadna nowość...

jestem rozjebana emocjonalnie

tęsknię, wiesz?

Nie cierpię, gdy myśli bez pukania nawiedzają moją głowę. Czuję się wtedy nagi, nie jestem nawet człowiekiem. Wszyscy śmieją się ze mnie, kiedy skulony siedzę w kącie pokoju, z niedowierzaniem dotykają blizn i patrzą na zorane paznokciami ręce, nikt nie wierzy, że mój umysł ma jakichś nieproszonych gości&
A moje myśli są nieobliczalne, bo pragną rzeczy złych, których nie chce moja dusza-zaszczuta przez tony lęków, wyciągających do niej łuskowate, szorstkie ramiona. Kiedyś - nie wiem teraz, czym rzeczywiście były takie dni - łzy łagodziły strach. Wysypywał się - jak drobny piasek - przez moje usta. To właśnie wtedy krzyczałem do bólu, do pustki, do stworzenia. Później stawałem się tak plastyczny, że można ze mnie było lepić innego - pozornie - człowieka, ale taki stan trwał góra miesiąc, nie dłużej, bo jak wszyscy wiemy zło nienawidzi czekania.