Także no....

To już jest koniec. Koniec mojej dotychczasowej przygody z photoblogiem. Opowiadanie się skończyło i raczej nie będzie ciągu dalszego. Wiem, że te ledwo 40 rozdziałów to jak dla takiej osoby jak ja to naprawdę dużo. W to co wam przedstawiałam w rozdziałach, które może nie pojawiały się zbyt często, ale pojawiały się starałam się wkładać całe swoje serce i talent. Nie zawsze było tak jak ja chciałam, ale to mnie nauczyło jednej ważnej rzeczy. Żeby coś osiągnąć, to trzeba przede wszystkim cierpliwości bo nic się nie bierze z nieba. Opowiadanie te było moim pierwszym, pierwszym które komukolwiek pokazałam i w sumie bardzo cieszę się, że odważyłam się założyć to konto i pisać to, bo myślę, że to co tu się działo było niesamowitym przeżyciem i zawsze będę o tym pamiętać. Wiadomo, że były też chwile zwątpienia, czy to na pewno ma sens, ale szybko znikały i mniej więcej udało mi się zrealizować to co miałam zrobić. Nie będę tutaj się rozgadywać i pisać nie wiadomo jakich przemówień, ale chciałabym bardzo podziękować wszystkim, którzy dotrwali ze mną do samego końca i czytali te wypociny, bo aj nie wiem jak one to zrobiły, ale szacun.

Nie mówię, że od razu odchodzę z Photobloga, bo jestem pewna, ze kiedyś tu na pewno wrócę. Niekoniecznie z jakąś wystrzałową opowieścią, ale jeśli mi się uda to postarałabym się coś pisać. Na razie chciałabym się skupić na moim nowym opowiadaniu, które jest tym razem na Wattpad. Ci, którzy będą zainteresowani to dam pod spodem link i mogą zajrzeć. 

Dobra, kończę bo zaraz się do reszty rozpłaczę. Było mi bardzo miło tworzyć tutaj i jeszcze raz jedno wielkie DZIĘKUJĘ <3

https://www.wattpad.com/myworks/62598467/write/218871447