Czasem sobie tak myślę co tak naprawdę sprawia, że jesteśmy szczęśliwi?

Miłość między kobietą i mężczyzną?

Ona przecież najczęściej przemija i staje się przyzwyczajeniem.

Dużo ludzi przecież nawet nie zazna miłości,

Pisanamu jest samotność.

Wielu jednak zakochuje się nieszczęśliwie i nie potrafi zmienić tego przez lata.

Ja w ogóle nie rozumiem ludzi, którzy mówią, że kochają, ale tego nie czują.

Jak to jest, kłamać w żywe oczy, udawać, że coś jest, a wcale tego nie ma?

Czy jest ktoś w stanie wytłumaczyć po co to ludzie robią?

Albo jak się uważa, że się kogoś kocha i jest się z tą osobą,

Ale jednocześnie zobaczy się kogoś i się zauroczy w niej.

Jak to w ogóle działa?

Bo przecież jest miłość albo jej nie ma, więc jak to?

Drugą rzeczą która mi się nasuwa to pytanie co może dawać szczęście?

Wiele ludzi twierdzi, że pieniądze nie dają szczęścia.

Owszem zgodzę się z tym,

Jednak jak dasz dziecku jakieś drobne i powiesz mu, żęby poszło sobie coś kupić, to jest wtedy szczęśliwe.

Rzeczy materialne poniekąd dają szczęście.

Przyjaciele są również potrzebni.

Lepiej jest mieć jedego dobrego niż wielu fałszywych.

Szczera prawda, ale Ci fałszywi też potrafią pomóc.

Nie powinno się mieć wrogów.

Chociaż czesto jest tak, że to właśnie dzięki nim stajemy się szczęśliwsi.

Choćby zemsta, której osobiście nie pochwalam.

Ale wielu ludzi nie zna innej drogi do szczęścia.

Nikt im nie pokazał jaką drogą mają kroczyć w życiu.

Każdy powinien cieszyć się z tego co ma, bo któregoś dnia może być nam to odebrane.

Nie tu powinnam napisać, że będzie nam odebrane.

Bo nic przecież nie trwa wiecznie.

To wszystko to tylko nieznaczna część szczęścia jakie mamy,

Zawsze może być gorzej.

Co nam jest dane to prędzej czy później to otrzymamy.

Więc cieszmy się z życia i czerpmny z niego jak najwięcej :)