Coś co kocham... 

To miała być normalna rodzinka...

Celina marzy żeby dostać się na studia. Jednak rodzina nie jest zbyt bogata, więc dziewczyna prosi o stypendium.

Niestety nic z tego. Postanawia wziąć się do nauki to może rodzice coś pomogą ze studiami?...

Celinie nudzi się nauka i decyduje się na wielkie poświęcenie - zdobędzie stypendium dla ludzi porwanych przez kosmitów!

Celina spędza tak całą noc i nic...

No nic, trzeba znaleźć sobie prace... Może zostanę kucharzem?

Nadchodzi zima, a nikt z rodziny nawet nie wyobraża sobie co się stanie...

Pewnego dnia o 4 nad ranem do matki Celiny, Angeliki, przychodzi kobieta z opieki społecznej i zabiera małego Michasia (3 latka)

Kobieta zaciekle kłóci się o swojego synka.

Opieka społeczna wygrywa, a cała rodzina wpada w depresję.

Felix (syn Angeliki i brat Celiny) ma myśli samobójcze. Po jedno dniowej głodówce i wielodniowym nieprzespanych nocach Felix zasypia na dworze...

Felix szybko zamarzł. Następnego ranka rodzina znajdzie go jako rzeźba z lodu.

Rano Angelika odmraża Felixa. Chłopak robi kilka chwiejnych kroków aż pada martwy na ziemie... Zmarł z głodu...