W NIESPEŁNIENIU...

nIE WIESZ, NIE WIESZ JAK TO JEST. sKŁADASZ SWÓJ MAŁY WIELKI ŚWIAT, Z UPOREM, BEZ WZGLĘDU NA WSZYSTKO. a POTEM? nIE, WCALE NIE ŻYJESZ JAK W BAJCE, JAK WE ŚNIE. pOTEM O PROSTU PATRZYSZ, UAŻASZ, ŻEBY GO NIE TKNĄĆ, NIE ODDYCHASZ ZBYT GŁOŚNO, ŻEBY NIE ZDMUCHNĄĆ GODZIN, DNI, TYGODNI SWOJEJ CIĘŻKIEJ PRACY. pRACY NIE TYLE NAD SOBĄ, CO NAD SWOIMI RELACJAMI, NAD SWOIMI MARZENIAMI, SWOIM I DECYZJAMI. wYBORAMI, PRZED KTÓRYMI STAJESZ KAŻDEGO DNIA, Z POZORU PROSTYMI, ALE TO TYLKO ZŁUDNA IMAGINACJA. a POTEM PATRZYSZ, Z ROZPACZĄ, ZE ŁZAMI, Z BÓLEM I OKROPNYM ŻALEM JAK NA TWOICH OCZACH ROZSYPUJE SIĘ WSZYSTKO TO CO BUDOWAŁEŚ. bUDOWAŁEŚ NIE SAM, LECZ Z POMOCĄ INNYCH, ZNAJOMYCH, RODZINY, PRZYJACIÓŁ, A CZASAMI OBCYCH LUDZI SPOTYKANYCH NA ULICY KAŻDEGO DNIA i POZOSTAJE CI JUŻ TYLKO PATRZENIE, BO CZASAMI NIE MA JUŻ CO ZBIERAĆ. kARTKI ROZSYPUJĄ SIĘ NA 4 STRONY ŚWIATA I NIE MA SENSU ZASTANAWIAĆ SIĘ PO KTÓRĄ BIEC, KTÓRĄ ZŁAPAĆ I OCALIĆ PRZED ZAGUBIENIEM, ZAPOMNIENIEM, ZNISZCZENIEM. wTEDY NIE MA JUŻ NIC, NIE MA NIKOGO, NIE MA JEGO, NIE NAWET JEGO, ALE TYM BARDZIEJ JEGO. zOSTAJESZ SAM, ZUPEŁNIE SAM. nIKT NIE POTRAFI CI POMÓC. nIKT NIE POZBIERA KART, KTÓRYCH TY SAM POZBIERAĆ NIE POTRAFISZ.

CO WTEDY POZOSTAJE?

NO CO?!?