To coś więcej niż obrazki. 

Siemka ! jeja jak mnie tu długo nie było ;( a obiecałam ,że będę wchodzić...

Zdjęcie całkowicie nie pasuje do mojego wpisu (niestety,ale nie mam innego bo nie chce mi się szukać ;p)

Uświadomiłam sobie ,że tak na prawdę po całkowiitej stracie kogoś odczułam brak tej osoby.. Jest mi cholernie źle bo przecież mogłam zrobić coś inaczej.. Teraz już wiem ,że ta osoba nigdy się do mnie nie odezwie bo mineło sporo czasu. W wakacje było wspaniale a teraz ? Teraz nie jest nawet dobrze. Chciała bym żeby była jeszcze jakaś szansa... ale ja się przecież nie odezwę pierwsza bo co ? No właśnie boo ? Bo co mam powiedzieć ? Ooo nagle napisałam do Ciebie... Niee.. To nie ma sensu ; /  A mi tak cholernie żal tak strasznie tęsknie. To prawda ,że docenia się coś tak naprawdę po stracie. Każdego dnia myślę o tej osobie, brakuje mi jej. Brakuje mi nawet cholernego cześć , siema...  Ehh... Ale co mam zrobić ?! Muszę żyć dalej.. Pewnie ta osoba dawno o mnie zapomniała nawet pewnie nie pamięta o moim istnieniu. Wgl kim ja dla tej osoby byłam ? Pewnie nikim... To tak cholernie boli że aż nie mam słów na to by to opisać... Może ktoś też tak ma ? Też tak się czuje ? Może nie jestem sama... Może. Ehh... ;( Boli... teraz mam jeszcze mnustwo czasu na rozmyślanie o tym w samotności bo leżę w łóżku z grypą to co mam robić ? Dobijam się jeszcze swoimi beznadziejnymi 'A co by było gdyby...' jak ja tego nie nawidzę ;/. Mam nadzieję ,że wam się układa lepiej niż mi...

Trzymajcie się.

Pa <3