Chwytaj dzień.! 

Czesc, tak sobie leze i mam juz miesiac! <3

Koniec z wpisami o bezsensie mojego zycia, koniec marudzenia jakim nieudacznikiem zyciowym jest Jego ojciec. 
Zazwyczaj depresja pojawia sie po porodzie, a ze ja cala, zawsze jestem na opak- ciaza byla chyba najgorszym czasem w moim zyciu.

Na szczescie wszystkie zle mysli przeszly mi, gdy tylko polozna podala mi tego malego Skarba.

Uhh, ale wiecie co? Sama sobie sie dziwie, ze jestem tak silna, ze mimo wszystko udalo mi sie ogarnac zycie w taki sposob i wszystko jest w miare w porzadku.

Kiedys napisze tutaj cala historie, kiedys opowiem przez co przechodzilam od kiedy tu przyjechalam.
Teraz na dobra sprawe nie mam nawet czasu :D
Chcialam sie tylko pochwalic, przez osiem miesiecy ukrywalam ciaze (potraficie to sobie wyobrazic? Wprowadzilam sie do wynajmowanego pokoju w grudniu, w trzecim miesiacu, urodzilam w maju, w osmym i przez ten caly czas nikt z wspollokatorow nie zauwazyl, ze nosze w sobie to Malenstwo) a teraz mam ochote wykrzyczec, pokazac calemu swiatu moj Najwiekszy Skarb, moje Serducho <3