chcę zwariować właśnie z tobą 

dlaczego szczęście nie trwa wiecznie? no dlaczego dlaczego. dlaczego wspólne dni nie mogą być takie jak kiedyś? ciepłe kolorowe idealne, czasem z wieloma sprzeczkami jednak potem ze słowem "przepraszam" i łzami ze szczęścia. dlaczego brak tego psuje wszystko co jest dookoła? sprawia że się gubię, że szukam sensu naszego istnienia. że szukam sensu własnego istnienia w uśmiechu kogoś innego.. dlaczego braknie mi sił? dlaczego NAM braknie sił? czego ja tak właściwie chcę i dlaczego akurat tego?

naucz mnie na nowo krok po kroku poznawać szczęście

naucz mnie na nowo bycia szczęśliwą

naucz mnie na nowo śmiania się z głupot spędzania razem miłych chwil

na nowo? czy można na nowo nauczyć się szczęścia?

dlaczego czuję, że jakaś cząstka mnie po prostu umarła. chce mi się płakać. dokładnie tak jak płacze małe dziecko, kiedy ktoś zabierze mu jego ukochaną zabawkę ^{(tak, znowu porównałam cię do rzeczy - przepraszam)}

gdzie uciekła radość z bycia razem

czy przegapiłam coś

jakiś ważny moment który zmienił wszystko?

potrzebuję zrozumienia

szczerych rozmów ale takich które przynoszą efekty

potrzebuję bratniej duszy

i szukam pocieszenia

nadal w tobie

dlatego może jest jeszcze nadzieja?

przepraszam za to jaka jestem

zgubiłam sens a ty pozwoliłeś mi na to abym go zgubiła

może teraz sprawisz że znowu go znajdę?