jeb sie plebsie 

Koszmar Mych Myśli miażdży mi skronie
Złowieszczych także krępują dłonie
Blokują umysł i łamią uczucia 
Jestem potworem, ziemią zepsucia 
Nie mam współczucia 
To mnie odrzuca 
Ja Ranię słowem bo lubię dokuczać 
Ostrzem żyletki krojąc emocje 
Rozdaje tłumom, Biorę Ci porcje 
Udręczam się nie jestem nie niemoralnym tworem 
Przyciągam w gniewie wszystko co chore 
Już nawet nie wiem skąd ja to wziąłem 
I dobrze mi z tym jestem potworem 
Im bardziej ufasz tym stajesz się słabszy
Ja zranię Ciebie i będę długo patrzeć
To brudny sposób aż Cię zabraknie 
Oboje tkwimy w tym ponurym bagnie

Jestem potworem ranię tych, których kocham 
I co dzień szukam kolejnych ofiar. 
Jestem potworem ranię tych, których kocham
A krzywda innych jest jak duszy pokarm

Niweczę plany lubię pusty krajobraz 
A na nim stos uczuć sobie wyobraź
Z lądem podłości ja go spalam 
Jak płonie rzewnię to patrzę z dala 
To straszna kara wciąż się oddalasz
Ale jakoś to mnie zadowala 
Żywię się strachem i gniew przyswajam 
Potrzeby ego tylko zaspakajam 
Przetwarzam miłość na język gniewu 
Podłączam do Sylab z Nienawiści przewód 
A małe Trybiki toczą się gęsto 
Żebym otworem zawołał zemstą
Taki to żywot wiodę wbrew samemu sobie
Jestem zepsuty, ignorancki człowiek 
Ja do niechęci wpuszczam w krwioobieg 
Złe groźne oczy patrzą w (podłogę)