myślę, że życie to coś więcej... 

Jest już noc. Noc to odpowiednia pora na przemyślenia. Na odczuwanie mocniej, myślenie intensywniej, na ciszę i na muzykę, która wtedy wzrusza najbardziej. Wróciłam niedawno z wieczornego spaceru, na który udało mi się wyrwać moje Szczęście. Cały świat zostawał za Nami, a My- krok w krok szliśmy rozmawiając i ciesząc się swoją obecnością. Nie zawsze mamy czas na wspólny spacer. Wydawać by się mogło, że to taka błaha rzecz, a dla mnie to tak wiele znaczy. Trzymanie Go za rękę, poczucie, że osoba którą kocham wybrała właśnie mnie dzisiaj, wczoraj, przez ostatnie 7 lat i mam taką nadzieje, że wybierze jeszcze długi czas na przejście ze sobą życia- przy swoim boku. W rytm. Krok w krok.

Jestem czyimś wyborem- przez to czuję się baardzo wyjątkowo.

Spotkałam się wcześniej z kolegą, z którym kiedyś spędzałam mnóstwo czasu. Mimo, że nie ma łatwego charakteru lubię się z Nim spotykać, słuchać tego co mówi. Z Nim mogę wygłaszać moje prawdy życiowe, które nie uważa za śmieszne. Nie muszę przed Nim maskować tego, czym żyję, jaką prawdą. Niejednokrotnie w życiu jestem zmuszona tak robić, bo dużo ludzi nie rozumie tego, co mam w głowie. A On tak. On, chyba też czuję, że ja Go rozumiem, dlatego jest między Nami silna więź porozumienia.

Idą święta (a ja jeszcze nie pomyłam okien!:p), nie mamy jeszcze ubranej choinki, święta na razie czuję wyłącznie w zapachu mandarynek. Mam nadzieje, że się to zmieni, bo bardzo sobie cenie ten czas. Od zawsze lubiłam grudzień, najbardziej ze wszystkich miesięcy w zimie. Dla mnie to czas dla rodziny, czas uśmiechów, zapach pierników, kolorowa choinka, krzyki dzieci biegających po domu, to szczere rozmowy i małe (albo duże) wzruszenia.

Koniec na dziś, bo staję się nazbyt sentymentalna.

Dobranoc:*